Shirimatundaproject

hulp/bouw aan scholen en andere maatschappelijke doelen in Moshi, Tanzania

Zaterdag 10 september vertrekken we met 4 personen naar Tanzania om daar weer in ons project te gaan werken.

Het project ligt in het dorp Shirimatunda geheten waar we de komende weken verder gaan aan de basisschool en kleuterschool. In overleg met de directeur wordt bekeken welke klussen gedaan moeten worden.
Als de Wifi ons niet in de steek laat proberen wij u om de paar dagen van onze vorderingen op de hoogte te brengen.

Dinsdag 13 september 2022

Na een lange reis zijn we op zondagmiddag laat in Moshi aangekomen. Ons even verfrist en toen de stad ingegaan. Verschillende restaurants en cafeetjes waren tijdens. de Coronaperiode failliet gegaan. En een van onze kunstenaars waar we al jaren zaken mee deden was overleden.
Na een goede nacht slaap vertrekken we op maandag naar ons project in Shirimatunda en ook onderweg stonden we verbaasd hoeveel wegen zijn verhard. Er zit werkelijk vooruitgang in.
We worden bijzonder hartelijk ontvangen. Er was hele lijst van dingen die we voor hen konden doen. In overleg met het hoofd v.d. school, Mussa, zijn we begonnen aan een grote cementen waterbak waaraan 10 kraantjes worden gemaakt. Op deze manier kunnen alle kinderen, inmiddels 1000, hun handen wassen voor het eten en ook daarna.
Er wordt ook gevraagd om bureaus en stoelen voor de staf. Die hebben we voorlopig 3 sets besteld bij de timmerman en deze worden volgende week geleverd. Daarna bekijken we of we er nog meer laten maken.
Verder hebben we lekken in het dak, een raam opgevreten door termieten, een topgevel tussen 2 klassen dichtmaken, ton voor recycling van het water, evt. hekwerk rond het veld, stove repareren, een nieuwe grote kookpot en andere kleine dingen. We hebben voorlopig werk genoeg.
Jan is vandaag jarig en we werden getrakteerd in ons cafeetje. Ook 3 leerkrachten en 2 jongens v.d. smederij worden uitgenodigd. Het was een gezellig avondje.
Wordt vervolgd.

Werken op hoogte

Veel plezier bij het water halen

Veel gehandicapte kinderen weer blij gemaakt met een trui of een muts

Het waterpunt

Ik had al vermeld dat Jan 13 september jarig is. Hij had het idee opgepakt om veel knikkers (20 kilo) te verzamelen en deze op zijn verjaardag aan de kinderen v.d. kleuterschool uit te delen. 3 vrouwen hadden daarvoor 179 knikkerzakjes genaaid.
Deze werden gevuld met voor iedereen even veel knikkers. Toen we de klas binnen gingen werden we verrast door het aantal enthousiaste kleuters. Er werd voor Jan een aantal liedjes gezongen met zoveel enthousiasme dat iedereen tot tranen toe geroerd was.
Daarna werden de knikkerzakjes uitgedeeld. De meeste kleuters konden zich niet bedwingen om even in het zakje te kijken en vol bewondering werden de knikkers aan elkaar geshowd. Nog even met z’n allen schudden met het zakje ter afscheid.
Veel kinderen blij gemaakt.
Tijdens het feestje van Jan Kwam onverwachts de burgemeester van Shirimatunda aangelopen. Weer werd er voor Jan gezongen. De burgemeester werd uitgenodigd om ook wat te drinken maar hij had geen tijd daarvoor. Wel werd door hem het laatste rondje betaald. Met smaak hebben we dat opgedronken. Pas toen werd het feestje afgesloten.

Woensdag 14 september

Als vanouds weer op tijd naar het werk. Gisteren was al een soort van fundering gestort waarop de grote waterbak met 10 kranen komt te staan. Vandaag is begonnen met het metselen. Aan dit karwei zijn een aantal mensen bezig en de anderen zijn de topgevel tussen 2 klassen aan het maken zodat de gevel dichtgemetseld kan worden. Op de balken ligt stof vanaf de jaren 60 uit de vorige eeuw. Zelfs enkele leraren helpen een handje mee. Er moeten natuurlijk ook de nodige boodschappen worden gedaan zoals, hout, stenen, betonijzer en cement.
De manier waarop mensen stenen moeten maken, in de hete zon, zonder drinken, was pure uitbuiting. Het maakte veel indruk hoe erbarmelijk het was. Dit was nog echt slavenarbeid. Ze werden dan ook getrakteerd op drinken en een koek.
Vandaag wat eerder gestopt (17.30) en nog wat gaan drinken met de werkers, enkele leraren en 2 jongens v.d. smid. De groep wordt steeds groter.
De mannen hebben nog een avondwandeling gemaakt en weer op tijd naar bed.

19 September

Het is niet altijd eenvoudig om de website bij te werken omdat we regelmatig geen Wifi hebben. Maar nu is het weer gelukt. Bij het waterpunt wordt hard gewerkt. Van beton wordt alles gemaakt zodat het tegen een stootje kan. Aan beide zijden komen 5 kraantjes. Aan een kant voor de kleintjes en de andere 5 voor de wat grotere kinderen. Op dat geheel wordt een watertank geplaatst van 1000 liter. Dus alles moet goed worden voorzien. Daarnaast zijn 2 van onze mannen begonnen aan het dichtmaken van een topgevel tussen 2 lokalen. Dit omdat het geluid van de ene klas zo naar de andere klas gaat. Op maandag wordt deze topgevel ook nog gestukadoord.
Bij het Smitje, zoals wij hem noemen, worden weer 2 familieschommels besteld. Ook de al bestaande schommels worden aangepast zodat op de Primaryschool ook veel speeltoestellen komen te staan. Er wordt volop op gespeeld. Maar de ballen worden ook goed ontvangen. Zeker 50 jongens voor 1 bal maar dat mag de pret niet drukken. Alleen de meisjes waren het er niet mee eens en kwamen reclameren. Zij wilden ook een bal en dus werden ook zij van een bal voorzien. De jongens voetballen en de meisjes speelden een soort van volleybal maar dan zonder net. Maar dat kan de pret niet drukken.
Maandag hadden we een probleem. Er was geen elektriciteit en dus konden we een aantal dingen niet afmaken. Later bleek dat heel Moshi verstoken was van elektriciteit.
De Tanzanianen zijn daar heel rustig onder. No power is no power.
Er werden lampen gehaald voor een bedrag van Ts16.800 maar de kassa in de winkel werkte niet.
Dus werd een bonnetje van de dag ervoor met Ts 18.000 erop aangereikt met de tekst er op dat we dat maar moesten veranderen.
Hoe gemakkelijk kan het gaan.
Zoals altijd weer naar het cafeetje en daarna naar het hotel.

Vrijdag 23 september

We zijn al weer bijna 2 weken aan het werk hier in Shirimatunda. Er moet zoveel worden gedaan. Er wordt nog steeds aan het waterpunt gewerkt. Vandaag wordt deze gestukadoord. Er moet ook nog iets worden bedacht dat de 10 kraantjes niet weggehaald kunnen worden. Want die zijn zeer gewild.
In de keuken van de Primaryschool wordt hard gewerkt aan het maken van de grote kachel, stove zoals ze die hier noemen. De wanden zijn doorgebrand en daarom kan onder 2 grote pannen niet meer gekookt worden. Jan heeft iets bedacht wat ze hier niet kennen. Samen met zijn 2 knechtjes van de smid wordt er door hen volop gelast.
De twee jongens hebben geen laskap. Ze lassen met een zonnebril op. De stroomkabel is niet om aan te zien. Om de meter zit er wel een kabelbreuk in waar de draden uitsteken. Een stekker hebben ze niet want de kabel wordt met 2 draden rechtstreeks aan de elektriciteit aangesloten.
Dat is natuurlijk illegaal. Op de slijptol zit geen aan of uit knop. Levensgevaarlijk.
We hebben een laskap voor hen gekocht..je kunt je niet voorstellen hoe blij ze waren. Ook al wordt er niet gelast de laskap staat op hun hoofd. Een van de knechtjes had geen goede schoenen meer en stond dus op blote voeten te lassen enz. Jan heeft voor hem een paar schoenen gesponsord. Hij was zo blij verrast en vertelde spontaan dat hij de schoenen op zondag extra goed ging poetsen en dan naar de kerk gaat.
Vandaag zijn alle speeltoestellen in gebruik genomen. Het was een dringen en duwen om on de familieschommel te komen. Gemaakt voor 10 kinderen maar er zitten er wel 20 of meer in. Als je ze aan een kant eruit haalt kruipen ze er aan de andere kant weer in.
De leraren gaan een schema maken wanneer iedere klas er in mag. Dan gaat het hopelijk beter.
De opgeknapte kachel werkt goed. Dus kan de grote pot besteld worden. Deze kookpotten worden op maat gemaakt en zijn dan ook erg prijzig ( ongeveer €550,00)
Het kinderaantal is de afgelopen jaren gestegen naar 1000 kinderen. Dat kun je je bij ons niet voorstellen. De klassen puilen uit.
Vanavond bingo gespeeld met de leraren en leraressen. Dat gaat er spannend aan toe.
Maar iedereen heeft prijs.
Daarna met z’n allen weer naar het cafeetje waar zowel Tanzaniaanse liederen als Nederlandse werden gezongen.
Morgen, zaterdag, gaan we voormiddag de stad in en in de middag gaan we op huisbezoek

Allemaal tegelijk in de familieschommel

De klassen worden elke dag gedweild

Zo blij met ieder een pannenlap

Zaterdag 24 september

zijn we op bezoek gegaan bij onze 4 werkers. Als eerste gingen we naar Alex. Vol trots liet hij zijn farm zien. De moestuin, de bananen, sinaasappel, papaja en mango bomen. Daarnaast had hij veel kippen en kuikens en geitjes. Sinds dat wij, enkele jaren geleden, bij hem op bezoek zijn geweest is hij erg vooruit gegaan.
Aan het einde van zijn perceel ligt een steengroeve waar hij samen met Augustino, zijn buurman en ook een van onze werkers, met dynamiet grote stukken steen laat ontploffen. Daar kappen zij dan grint van. Het is levensgevaarlijk zoals zij dat doen. Ze maken een holte in de steen, plaatsen er dan dynamiet in en steken het aan. Ze gebruiken daarvoor geen lont. Dus als zeggen boem, boem moeten ze heel snel weg zijn. Wat een zwaar en bovendien gevaarlijk werk.
Ons volgende adres is bij Augustino. Daar is het altijd een drukte van belang. Vooral veel kinderen.
Wie daar bij wie hoort is nooit duidelijk. Ook hier werden we weer hartelijk ontvangen. Augustino is al een hele boer. Geiten, 3 koeien, varkens , kippen en kuikens.
Maar hij heeft ook veel monden te voeden.
Daarna vertrekken we naar Joseph waar ook Pasco is. Die woont een stukje verder alleen en gaat vaak naar Joseph. Oceana, de vrouw van Joseph, heeft lekker gekookt voor ons en dat is gezamenlijk door de 4 mannen betaald.
Als wij op huisbezoek gaan nemen we ook altijd iets mee voor de kinderen, wat speelgoed, en deze keer hadden we voor het gezin een lamp gekocht die op zonnecellen werkt en waarin ze tevens hun telefoons kunnen opladen. Een cadeau dat ze helemaal geweldig vonden.
Net nadat we klaar waren met eten barstte er een zware bui los. Dus met z’n allen in zijn huis. Toen zagen we pas goed hoe armoedig het was. Een kapotte bank, 2 stoelen, een tafeltje en dat alles tegen elkaar aan gezet. En dan moet je daar wonen met 4 kinderen en de vijfde op komst. En nu kun je zeggen : Waarom zoveel kinderen?
Dat is hun oudedagsvoorziening. De ouderen die hier geen kinderen hebben zijn gedoemd om te bedelen. En dat wil iedereen voorkomen.
We hebben nog lang nagepraat over de situatie van Joseph. Hij is een harde werker die elke dag voor het project in de weer is.
Op zondag zijn we een dagje naar de Masai geweest en hebben genoten van hun cultuur.

Er wordt hard gewerkt aan het waterpunt

Een drukte van belang in de familieschommel

Komen we op markt van Moshi een voetbaltrui tegen van VVRiethoven

Pasco is al aan het bezetten. Dat doet hij het liefste

Op huisbezoek bij Alex

Een speeltoestel goed verankerd

Op huisbezoek bij Augustino

Op bezoek bij de Massai

Woensdag 28 september
Joseph had al eerder verteld dat hij een stukje bouwgrond had.
Gisteren zijn we, samen met Joseph, gaan kijken naar zijn stukje bouwgrond. Het lag heel ver buiten het dorp. Op zich was het een mooi lapje grond maar het was er ontzettend heet. Joseph en Oceana willen hier voor hun gezin een huisje bouwen.
Joseph heeft al een berg stenen zelf gemaakt. Er ligt zand en grint en bij zijn huis in Shirimatunda heeft hij al veel hout liggen voor het dak. Het zal wel een jaren plan worden maar hij moet wel iets doen. Want het huis dat hij nu huurt is niets meer dan een krot.
Vandaag hebben de mannen een dagje vrij genomen en zijn met Issa, onze trouwe taxichauffeur en vriend, naar Marangu geweest. Een volkomen ander gebied dan bij Moshi. Er is daar voldoende water dus alles groeit en bloeit. Ze zijn daar naar een waterval geweest van de Kilimanjaro. Ze hebben daar ook de Chagga grotten bezocht. In deze grotten school de Chaggastam als de Masai weer op oorlogspad waren om hun vee te stelen.
Annie heeft in Moshi de nodige inkopen gedaan voor de komende markten.

Vrijdag 30 september
De hele week wordt weer op alle fronten gewerkt. Vooral de stove in de keuken is belangrijk. Kan deze niet meer kapot gestookt worden? De mannen hebben zo’n zware stalen plaat gebruikt dat het haast onmogelijk is dat dat gaat gebeuren. De kokkin is dan ook in alle staten van blijdschap. En nog meer als de oude stove, die geheel onbruikbaar is, met cement wordt omgetoverd tot een werkblad. Zelfs het kraantje in de keuken, dat ze altijd met een steen dicht sloeg, is vervangen . Aan de buitenkant van de keuken wordt ook een kraantje bevestigd zodat de kinderen niet de hele tijd in en uit lopen.
De hele keuken is gerenoveerd.
Mr. Macha, de timmerman, komt de 2 laatste bureaus en stoelen brengen. In totaal heeft hij 5 setjes gemaakt. Daarmee is het tekort wel verminderd maar nog niet opgelost.
’s Avonds wordt er bingo gespeeld met de werkers.dat zijn er nu 6. Ook Samson, zoon van Diana de kok, is er bij. Samson was nog maar 2 jaar toen hij altijd met z’n moeder naar de dagopvang kwam. Wij hebben hem de afgelopen jaren zien opgroeien tot de Samson die hij nu is. Een mooie jongeman.
Iedereen ging geheel op in het spel. Als ze prijs hadden mochten ze een tas met inhoud uitzoeken maar die nog niet open maken. Toen iedereen prijs had mochten de tassen worden open gemaakt. De verrassing was groot. Hilariteit alom. De hoofdprijs was een van onze koffers en een paar gebruikte hardloopschoenen. Koffers zijn zeer gewild en dienen als kleerkast en ook de hardloopschoenen waren al de hele week zeer gewild.
Het was weer een gezellig uurtje geweest. Daarna nog naar het cafeetje om de dag weer af te sluiten.
Het zit er weer op. Het is voorbij gevlogen.
Na een goede vlucht zijn we weer in het koude Nederland belandt. Als je uit meer dan 30 graden komt voelt het hier koud.
We kijken terug op een mooie periode die we goed konden afsluiten. En we denken terug aan al datgene wat we gerealiseerd hebben.
Het waterpunt met 10 kraantjes
De speeltoestellen. De kinderen kunnen het blijdschap niet op
De puntgevel tussen 2 klaslokalen dicht gemetseld
De stove helemaal gerenoveerd
Van de oude stove een werkblad gemaakt
Kraantje keuken binnen vervangen en buiten een nieuw aangelegd.
Een grote kookpot gekocht

Een rooster bij de hoofdpoort waar door de regen alles is weggespoeld

5 bureaus met bijbehorende stoelen laten maken en door het project betaald

Het pad van de dagopvang naar de keuken gestort.
Een rolstoel laten opknappen voor Gabriel, een zwaar spasische jongen van 19 jaar
Lekkage aan een klaslokaal verholpen en plafond weer gemaakt

Het waterpunt